Nieostrość widzenia
Remigiusz Grzela

Ewa Ziętek staje przed publicznością w niezwykłym monodramie „Nieostrość widzenia”. Spektakl to opowiedziana z bliskiej perspektywy historia Zofii Książek-Bregułowej, polskiej aktorki, poetki, łączniczki AK, która splata się na scenie z retrospekcją Ewy Ziętek na temat jej własnego życia. Widzowie stopniowo odkrywają kolejne etapy życia obu artystek, poznają ich motywacje, doświadczenia, refleksje. Opowieści na podstawie tekstu Remigiusza Grzeli, w reżyserii Wawrzyńca Kostrzewskiego nie brakuje także ciepła i humoru.

Dwie aktorki, dwie artystki, dwie niezwykle kobiety.

Na pierwszym planie Zofia. Historia jej życia to materiał na pełną pasji powieść. Jako młoda dziewczyna przyjechała do Warszawy, by zostać aktorką. Tam zastała ją wojna. Brała czynny udział w Powstaniu, podczas którego, w wyniku wybuchu straciła wzrok. Ranna trafiła do niemieckiej niewoli. „Obozowa aktorka, wojenna gwiazda” – powiedziała o sobie z tamtych dni. Po wojnie, w szpitalu w Edynburgu poznała przyszłego męża – skrzypka Włodzimierza Bregułę, swoją wielką miłość. Relacja, którą stworzyli, dała Zofii siłę do tego, by mimo braku wzroku walczyć o swoje marzenia, wrócić na scenę i pozostać na niej do końca.

Ewa Ziętek od 20 lat związana z Teatrem Kwadrat, wcześniej ze stołecznymi teatrami: Narodowym, gdzie zagrała m.in. u Adama Hanuszkiewicza, Teatrem Rozmaitości oraz Teatrem Dramatycznym. Jednym z odkrywców jej talentu aktorskiego był Andrzej Wajda, który obsadził 18-letnią wówczas Ewę w roli Panny Młodej w słynnej ekranizacji „Wesela” Wyspiańskiego. W 2021 roku minęło dokładnie 50 lat od tego pierwszego ważnego wydarzenia w życiu zawodowym aktorki. Monodram „Nieostrość widzenia” stanowi także osobistą refleksję Ewy Ziętek na temat życiowych wyborów i dokonań zawodowych.

W tekście monodramu wykorzystane zostały następujące utwory: „Będziesz jedna, jedyna…” , Barbara Czajkowska; „Prawo do sceny. Moje losy” Zofia Książek-Bregułowa; „…Któreś mi zabrał w Powstaniu. Reportaż” praca dyplomowa Doroty Frontczak (Wydział Dziennikarstwa i Nauk Politycznych UW); „Podróż do zielonych cieni” filmu dokumentalny Alicji Schatton; „Podróż do zielonych cieni” monodram Finna Methlinga w przekładzie Jarosława Iwaszkiewicza; sceny z „Wesela” i „Śmierci Ofelii” Stanisława Wyspiańskiego; wiersze Zofii Książek-Bregułowej; piosenki Hansa Weigla „Związane mam ręce”.

Twórcy spektaklu dziękują Pani Iwonie Kucharskiej – Rzebko za udostępnienie praw autorskich