„Arcadia” to najnowszy spektakl Jerzego Zonia, jednego z czołowych twórców polskiego teatru alternatywnego, mającego swoje początki w latach 70. Przedstawienie odwołuje się do tradycji literackiej i historii polskiego teatru odpowiadając jednocześnie na ważne z perspektywy dzisiejszego odbiorcy pytania o sens ludzkiej kruchej egzystencji.

Przedstawienie inspirowane jest twórczością Tadeusza Różewicza, w szczególności jego poematem „Et in Arcadia Ego”, przywołującym charakterystyczny dla sztuki klasycznej topos Arkadii, krainy wiecznej szczęśliwości. Ten wieloznaczny tytuł (zaczerpnięty z obrazów Nicolasa Poussina, będący przez lata przedmiotem dyskusji wielu badaczy) uświadamia, że immanentną częścią ludzkiej egzystencji, nawet w wyobrażonej, idyllicznej rzeczywistości, jest śmierć. Jest ona końcem i jednocześnie początkiem. Ten odwiecznie toczący się krąg życia i śmierci stanowi oś napędzającą dramaturgię spektaklu Zonia. Temat odchodzenia, szczególnie w kontekście bieżących wydarzeń, wojny za naszą granicą, jest szczególnie dotykający i poruszający. Spektakl obnaża ukrywające się wciąż podskórne lęki po hekatombie II wojny światowej. Te przekazywane z pokolenia na pokolenie traumatyczne doświadczenia miały i nadal mają wpływ na kształt polskiego teatru (Szajna, Kantor i współcześni twórcy, nawet ci z najmłodszego pokolenia) i literatury (tu znów przywołać można twórczość „ocalonego” Różewicza). To spektakl z pogranicza teatru ruchu i tańca, gdzie głównym nośnikiem znaczeń jest ciało aktora i muzyka.

Spektakl zarówno dla młodzieży, jak i dorosłych. Wzbogacony zostanie o spotkanie w formie otwartej rozmowy z prof. Bronisławem Majem, który poruszy i przybliży kwestie problemów interpretacji spektakli ruchowych, odwołań do sztuki klasycznej oraz scenicznych realizacji twórczości Tadeusza Różewicza, teatru śmierci i Tadeusza Kantora.