„Bracia polarnej zorzy” to widowisko muzyczne oparte na mało znanych baśniach i legendach krajów nadbałtyckich takich jak Polska, Litwa, Łotwa, Estonia i Finlandia. Na przedstawienie składa się 10 utworów muzycznych, śpiewanych na żywo przez członków Chóru Teatru Chorea oraz wizualizacje cieniowe, wykonywane przez zespół Teatru Figur.

Użycie ludzkiego głosu oraz kilkunastu prostych instrumentów i loopstation sprawia, że cała przestrzeń staje się żywa i wypełnia się dźwiękiem.
Piosenki śpiewane są w kilku językach: po polsku, łotewsku, fińsku, estońsku i litewsku. Wizualizacje cieniowe oraz krótkie wprowadzenia do utworów niepolskich skutecznie niwelują barierę językową.

Muzyka Tomasza Krzyżanowskiego nie ma w sobie nic z stereotypowo postrzeganych “piosenek dla dzieci”. Jest oniryczna, wielowarstwowa, ma w sobie spokój, uruchamia wyobraźnię.
Uszyte z kilku warstw harmonie głosów wypełniają przestrzeń i otulają słuchacza.
Wykorzystane przez Krzyżanowskiego rytmy nieparzyste, rzadko słyszane w tej części świata, nadają utworom niepowtarzalnego charakteru.

Zespół Teatru Figur eksperymentuje ze źródłami światła, materiałami, kolorowymi multiplikacjami obrazów, tworząc wizualną oprawę opowieści. Bohaterami tych obrazów są niezwykli mieszkańcy morskich wód, baśniowe morskie zwierzęta, bogowie i władcy morskich krain. Animatorzy usytuowani są przed ekranem, cieniowe obrazy tworzone są na oczach publiczności. Wbrew pozorom obnażenie teatralnej maszynerii nie przeszkadza w tworzeniu cieniowej magii: “Przemykające przed nami cieniste postaci są bardzo materialne – gdy spojrzeć na animowane przez artystów Teatru Figur lalki – a jednocześnie zupełnie nieuchwytne. Uruchomione do życia, dzięki odpowiedniej grze światła, wchodzą w najbardziej intymne sfery wyobraźni widza i przenoszą w przestrzenie, których nie sposób określić. Toczące się w ciemnych lasach czy morskich falach historie dzieją się w teatralnym tu i teraz, a poprzez grę indywidualnych wspomnień i wyobrażeń każdego z małych czy dużych odbiorców, zyskują swoją niepowtarzalną, bardzo osobistą wersję.” (za: „Bracia Polarnej Zorzy”, buszujacy.pl, 2018).