„Hulyet hulyet” to poetycka opowieść o życiu w krakowskim getcie. Inspirowana zdjęciami i pamiętnikami z getta instalacja teatralna zrealizowana jest w formie cieniowego teatru mansjonowego - każda opowieść prezentowana jest na innej „scenie”. Ekrany zamontowane są w przedmiotach codziennego użytku - w starych walizkach, pudełeczkach po lekarstwach, szafce aptecznej, w stole. Głównym punktem wyjścia do pracy było kilka zdjęć ze stałej wystawy w Muzeum Fabryka Emalii im Oskara Schindlera: samotny kilkulatek na pustej ulicy, sterty połamanych mebli na Placu Zgody, szyld lodziarni, afisz z koncertu.
Spektakl jest bardzo kameralny. Z uwagi na rozmiar ekranów widownia ograniczona jest do 30 osób.