Opowieść o miłości, wyobcowaniu, pragnieniu akceptacji…
„Beze mnie” to spektakl stworzony z myślą o młodych ludziach, ale powinni go zobaczyć także dorośli – rodzice, nauczyciele, pedagodzy, psycholodzy – wszyscy ci, którzy pracują z młodymi ludźmi, zajmują się rozwiązywaniem ich problemów, chcą poznać, z czego mogą wynikać ich lęki, obawy, zagubienie, osamotnienie czy bunt.

Tomasz Cymerman – reżyser – tak pisał o powodach realizacji tej właśnie sztuki: „Chciałbym, aby inscenizacja dramatu dla młodzieży nie była moralizującym spektaklem edukacyjnym. Pragnę poważnie zająć się refleksją nad tym momentem życia człowieka, w którym tworzy się emocjonalność”.
Spektakl opowiada o przyjaźni dwójki licealistów: Stanisława i Janka (Muta), którzy w wyniku braku akceptacji, osamotnienia i braku zrozumienia tworzą swój własny świat – w oparciu o model wirtualny: grę posiadającą fabułę, zadanie do wykonania i nieodwracalne zakończenie. Janek popełnia samobójstwo, a Stanisław musi żyć ze świadomością, że jego przyjaciel odebrał sobie życie.
Dusza młodego człowieka może skrywać wiele tajemnic, o których nie mają pojęcia nawet jego rodzice – mnóstwo głębokich, jątrzących się ran, zduszonych emocji, które muszą w końcu znaleźć jakieś ujście. Do czego może się posunąć nastolatek, zatruty jadem obojętności, odtrącony, niezrozumiany, osamotniony?

Spektakl nie tylko porusza tematykę niezwykle ważną w kontekście pomocy młodzieży, ale daje wiele możliwości do dalszego kontynuowania rozmów, warsztatów, lekcji, spotkań dotyczących trudności, z jakimi zmaga się młode pokolenie. W naszym teatrze odbyliśmy cykl spotkań widzów z twórcami spektaklu. Spotkania te uświadomiły nam, jak ważną tematykę dla młodzieży porusza spektakl i jak ważne jest rozmawianie o zjawiskach, problemach, sytuacjach ukazanych na scenie. Należy pamiętać o tym, że prawdziwe antyczne tragedie wydarzają się tuż obok nas. Wielkie dramaty dzieją się także w ciasnej szkolnej klasie. Spektakl „Beze mnie”, choć przywołuje sytuację szkolną, to ukazuje uniwersalne sytuacje i problemy wynikające przede wszystkim z braku akceptacji czy zainteresowania. Warto obejrzeć go wspólnie, w gronie młodzieży i dorosłych, by otwarcie porozmawiać o problemach relacji, ale też o wolności, szacunku dla siebie nawzajem, bezpiecznej otwartości na odmienność.